Kopp ap!

Mannlüd! De lesde Sömmertied hett die Likedeeler bannig verminnert. Mennig Bestlüd wern op de See umkamen, mennig hett de Sük, mennig Lüd wern biärlich. Awer de leewe Häärgott hett uns een Updrag geven, dat wie in de Wintertied uns allwedders berabbeln sülln to ne neuwe Kru.

Alsdenn sök ick vosse Keerls, wo n Püsterich nümmer wechweihn taut un leifig mutt he sün un nech so’n tapperich Unnussel un he mutt Dusel hebben.

Nu frach ick inn Rund: Biste danne genooch for miene neuwe Kru? Denn kümm to n Berch anne Oderbrookstraat op’n lesden Fredag in Oktobermaant. Bring dien Fietzen met un wenn de um Klock söss da weerst, denn schall wie uns bekieken.